به نقل از «ایران اکونومیست»

دانشمندان مغز قدیمی‌ترین دایناسورهای ماهی‌خوار را بازسازی کردند

تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۰۸۵۰۸

دانشمندان موق شدند به صورت دیجیتالی مغز دو دایناسور از قدیمی‌ترین تیغ‌سورهای گوشتخوار را بازسازی کنند.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از آی‌ای، تیغ‌سورها که در شمال آفریقای کنونی در مراحل سنومانین تا اوایل تورونین در دوره کرتاسه پسین، یعنی حدود ۹۹ تا ۹۳.۵ میلیون سال پیش زندگی می‌کردند، گروهی غیرعادی از دایناسورهای ددپا هستند که مجهز به آرواره‌های بلند و تمساح‌مانند و دندان‌های مخروطی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تیغ‌سور یا اِسپینوسورس(Spinosaurus) یک سرده از دایناسورهای ددپای گوشت‌خوار و عظیم الجثه‌ترین گوشتخواری که بر روی زمین پا گذاشته متعلق به خانواده تیغه‌پشتان است. تیغ‌سور در ردیف بزرگترین دایناسورهای گوشتخوار تاریخ است. این دایناسور حتی از جیگانوتوسور و تیرانوسور نیز بزرگ‌تر بوده و طول آن به حدود ۱۷ تا ۱۹ متر و وزن آن نیز ۱۳ تا ۱۸ تن بوده‌ است.

تیغ‌سور ماهی‌خوار بوده و این موضوع را می‌توان از پوزه بلند و تمساح‌مانند و نیز دندان‌های مخروطی آن دریافت. این دایناسور در زیستگاه خود با دایناسور گوشت‌خوار بزرگ دیگری به نام کارکارودونتوسور هم‌زیستی داشته‌ است. البته این موضوع کمی عجیب است، زیرا در یک جامعه زیستی معمولاً تنها یک شکارچی رأس هرم غذایی وجود دارد، در حالی که این دو دایناسور گوشت‌خوار بزرگ در یک زمان و در یک مکان می‌زیسته‌اند.

این موضوع اینطور توجیه می‌شود که شکارهای تیغ‌سور با شکارهای کارکارودونتوسور کاملاً متفاوت بوده و اسپینوسور بیشتر از ماهی‌ها و پتروسورها تغذیه می‌کرده است. البته این به این معنی نیست که نمی‌توانسته روی زمین شکار کند، بلکه در زمان خشکسالی از خزنده‌پایان بزرگ هم تغذیه می‌کرده است.

تیغ‌سور در دو گونه مصری و مراکشی میزیسته است. گونه مصری روی دو پا راه می‌رفته و گونه مراکشی چهار دست و پا راه می‌رفته است.

اکنون پژوهشگران دانشگاه ساوتهمپتون و اُهایو، مغز و گوش داخلی دو تیغ‌سور بریتانیایی را بازسازی کرده‌اند تا نحوه تعامل آنها با محیط اطرافشان را درک کنند.

آنها فسیل‌های باریونیکس را از منطقه ساری(Surrey) و سراتوسوچوپس را از جزیره وایت(Isle of Wight) اسکن کردند. به گفته پژوهشگران دانشگاه ساوتهمپتون، این دو نمونه، قدیمی‌ترین تیغ‌سورهایی هستند که مواد کاسه مغز برای آنها شناخته شده‌اند.

این جانوران عظیم الجثه در حدود ۱۲۵ میلیون سال پیش در زمین می‌زیسته‌اند. جمجمه و کاسه مغز هر دو نمونه در وضعیت خوبی قرار دارد و دانشمندان از بازسازی دیجیتالی برای بازسازی بافت‌های نرم داخلی آن که مدت‌ها پیش از بین رفته بودند، استفاده کردند.

به گفته متخصصان، پیازهایی بویایی که بوها را پردازش می‌کنند، به خوبی تکامل نیافته‌اند و احتمالاً گوش این موجود روی صداهای با فرکانس پایین تنظیم شده است. نواحی مغز که مسئول حفظ تعادل و نگاه ثابت به طعمه هستند، ممکن است نسبت به تیغ‌سورهای تخصصی‌تر نسل‌های بعدی کمتر توسعه یافته باشند.

کریس بارکر دانشجوی دکترا در دانشگاه ساوتهمپتون که این مطالعه را رهبری کرده است، می‌گوید: با وجود اکولوژی غیرعادی آنها، به نظر می‌رسد که مغز و حواس این تیغ‌سور اولیه بسیاری از جنبه‌های مشترک با سایر ددپایان دارای جثه بزرگ را حفظ کرده است. ضمن اینکه هیچ مدرکی وجود ندارد که سبک زندگی نیمه آبی آنها در نحوه سازماندهی مغز آنها منعکس شده باشد.

نیاز به تکامل

یکی از تفسیرهای این داده‌ها این است که اجداد تیغ‌سور قبلاً دارای مغز و سازگاری‌های حسی مناسب برای صید گاه به گاه ماهی بوده‌اند و تیغ‌سور فقط نیاز به تکامل پوزه و دندان‌های غیر معمول داشته تا به عنوان یک موجود نیمه آبزی تخصصی شود.

دکتر دارن نیش از اعضای گروه پژوهش این مطالعه گفت: از آنجایی که جمجمه همه تیغ‌سورها برای صید ماهی بسیار تخصصی شده است، دیدن چنین مغزهای «غیر تخصصی» شگفت آور است. اما نتایج هنوز قابل توجه است. دریافت اطلاعات بسیار در مورد توانایی‌های حسی - شنوایی، بویایی، تعادل و غیره - از دایناسورهای بریتانیایی هیجان انگیز است.

وی افزود: ما با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، اساساً تمام اطلاعات مربوط به مغز این موجودات را که می‌توانستیم، از این فسیل‌ها به دست آوردیم.

این مطالعه در مجله Anatomy منتشر شده است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تیغ‌سور ، دایناسور

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: دایناسور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۰۸۵۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف گاز متان در سیاره سرخ

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج شده‌اند.

مریخ نورد کنجکاوی ناسا بار‌ها متان را در مریخ، به ویژه در نزدیکی محل فرود آن در داخل دهانه گیل با عرض ۹۶ مایل (۱۵۴ کیلومتر) شناسایی کرده است.

بنابر داده‌های به دست آمده، متان در مریخ رفتار نامنظمی دارد. فقط در شب یافت می‌شود و به صورت فصلی در نوسان است و به طور غیرمنتظره‌ای به سطوح ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول افزایش می‌یابد. 

نکته قابل توجه دیگر این است که متان به مقدار قابل توجهی در جو مریخ وجود ندارد و در سایر مناطق سیاره سرخ در نزدیکی سطح نیز رصد نشده است.

گروهی از محققان ناسا به رهبری الکساندر پاولوف، دانشمند حوزه سیاره‌شناسی می‌گویند، احتمالا متان زیر نمک جامد قرار دارد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد، بدین شکل که دمای زیاد در طول روز پوسته را تضعیف می‌کند و به آزادسازی این گاز منجر می‌شود، امکان دیگری که در نظر گرفته می‌شود این است که وزن سنگین مریخ‌نورد کنجکاوی هنگام حرکت آن بر روی سطح پوسته را می‌شکند و به متان اجازه انتشار می‌دهد.

تا کنون تشخیص متان در جوی مریخ موضوع حیاتی برای دانشمندان و محققان بوده است، چراکه وجود این گاز ممکن است نشان‌دهنده وجود فعالیت موجودات زنده بر روی سیاره باشد، اما به نظر می‌رسد که این نوع از گاز که توسط کنجکاوی شناسایی شده نشان فعالیت موجودات زنده نیست و احتمالاً از فعالیت‌هایی نظیر تجزیه آلی مواد زیرسطحی برمی‌آید. به عبارت دیگر، ممکن است  مریخ‌نورد کنجکاوی در حقیقت برخورد متان را از زیرسطح مریخ شناسایی کرده باشد.

این یافته‌های جدید می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بهتر درک کنند که متان در مریخ از کجا می‌آید و چگونه تولید می‌شود؛ این موضوع می‌تواند به بررسی ماهواره‌ها و نهاد‌های دیگر برای تحقیقات آینده درباره این سیاره بیانجامد.

انتهای پیام/